مسلمانانى که به مساجد رفت و آمد دارند ، به خاطر عبادت دسته جمعى ، ذکر خدا ، قرائت قرآن ، خواندن دعا ، شنیدن موعظه ، توبه از گناه ، گریه براى حق و براى اهل بیت قدس سرهما ، شرکت در کار خیر ؛ روحى با صفا ، روانى پاک ، قلبى رقیق ، بدنى فعال و پرکار جهت پرداختن به کارهاى مثبت و نیتى خالص و پاک پیدا مىکنند و در حقیقت تبدیل به منبعى از خیر و برکت مىشوند و وجدوشان به صورت کلیدى براى حل مشکلات مردم در مىآید و همگان از مهر و محبّت و عشق و دوستىشان بهرهمند مىگردند . این خصلتها و حالات با ارزش ، بیشتر ویژه مردم مؤمن و اهل مسجد است و آنان که دچار سستى ایمان و یا بىدین هستند چون چوبى خشک یا سنگى سخت یا حیوانى وابسته به شکم و شهوتاند . آرى ؛ ارتباط با خدا که منبع مهر و محبّت و عشق و برکت است و رفت و آمد به مساجد و زیارت عالم ربّانى در کنار محراب و منبر و شنیدن نصایح و موعظههاى او ؛ سازنده حیات طیّبه و عامل طهارت روح و ترک زشتىها و مایه خوشى و لذت واقعى در دنیا و آخرت است .
گفت معشوقى به عاشق کى فتى تو به غربت دیدهاى بس شهرها پس کدامین شهر زآنها خوشترست گفت آن شهرى که در آن دلبرست هر کجا باشد شه ما را بساط هست صحرا گر بود سمّ الخیاط هر کجا که یوسفى باشد چو ماه جنّت است ار چه که باشد قعر چاه با تو دوزخ جنّت است اى جان فزا با تو زندان گلشن است اى دلربا شد جهنم با تو رضوان و نعیم بى تو شد ریحان و گل نار جحیم هر کجا تو با منى من خوشدلم وربود در قعر گورى منزلم خوشتر از هر دو جهان آنجا بود که تو را با من سر و سودا بود
+نوشته شده در سه شنبه 89/1/17ساعت 12:8 صبحتوسط سیدمحمدرضا سبحانی نیا | نظرات ( )
|
