آنچه که از روایات بر می آید آن است که بزرگترین وسوسه شیطان: وادار کردن انسان است به نفس خودش است و تنها کاری که او می کند وسوسه است. وسوسه به معنای القای درونی است. او در قلب ما تأثیر می گذارد نه در عقل ما لذا اگر مطلبی شما را تهدید کرد آن را به عقل خود ارجاع دهید(از طریق عقل دست نخورده و خراب نشده راحت می توان تشخیص داد که آن عمل باطل است یا صحیح، البته تأکید می کنم عقلی که در اثر خرابی اعمال فاسد نشده باشد). وسوسه دائمی است پس لحظه ای کار نمی کند و مدام می خواهد تأثیر گزار باشد و این که می بینید در مقابل کار خلاف مکرر احساس رغبت می کنید این بدان واسطه است.
بدانید که شیطان دشمن قسم خورده است او اخراج خودش از بهشت را به تقصیر ما می داند لذا طبیعی است که ما را به عنوان دشمن اول خود قلمداد می کند و حس حسادت او بیشتر به این فکر دامن می زند و او قسم خورده که همیشه و در همه جا و درهمه حال و برای همه کس وسوسه کند و حق را باطل و باطل را حق جلوه دهد(مگر گروه خاص و معدودی) لذا از او بترسید و غافل نباشید.
درون وجود من و شما نفسی است که این نفس زمینه عمل شیطان است و او بالاترین وسوسه ها را در این نفس انجام خواهد داد. از خود مشغولی ها رهایی یابید که ما هرچه می کشیم از دست نفس اماره است.
نفسی که ما را امر به بدی می کند و عاملی است از جانب شیطان. به بیان پیامبر اکرم(ص) اگر می خواهید خدا را بشناسید نفس خودرا بشناسید که نقطه مقابل خداست. اگر می خواهید به خدا برسید از نفس دور شوید ( هرچه قدر که از نفس فاصله بگیرید به خدا نزدیکتر می شوید)اگر می خواهید خدا را راضی کنید نفس را به عصبانیت منجر کنید.
و یک راه عملی ساده این که هرکجا دلتان به شما امری کرد آن را انجام ندهید و مخالف آن را انجام دهید(حتی در موارد ساده از فلان چیز خوشتان نمی آید و دوست ندارید برای خوردن آن را بخوریدالبته به شرطی که با میل شما تضاد نداشته باشد)