ترک کردن مساجد و خلوت‏گذاردن آن‏ها و شرکت نکردن در آن فضاى معنوى و ملکوتى و جدا زیستن از مسلمانان و مؤمنان به اندازه‏اى زیانبار است که امام صادق علیه السلام در این زمینه مى‏فرماید :  « شَکَتِ الْمَسَاجِدُ إلَى اللّه‏ِ تَعَالى الَّذینَ لاَ یَشهَدُونَهَا مِن جِیرَانِهَا فَأوحَى اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ إلَیْهَا : وَعِزَّتِى وَجَلاَلِى لاَ قَبِلْتُ لَهُمْ صَلاَةً وَاحِدَةً وَلاَ أظْهَرْتُ لَهُمْ فِى النّاسِ عَدَالَةً وَلاَ نَالَتْهُمْ رَحْمَتِى وَلاَ جَاوَرُونِى فِى جَنَّتِى »   مساجد به خداى متعال از همسایگانى که در آن‏ها حاضر نمى‏شوند شکایت کردند ، خداى عزّوجلّ به مساجد وحى فرمود : به عزت و جلالم سوگند ! یک نماز آنان را نمى‏پذیرم و عدالتى را از آنان در میان مردم آشکار نمى‏کنم و به مهر و رحمتم نمى‏رسند و در بهشتم مجاور من نمى‏شوند .