شیطان از راه‌های مختلف انسان را وسوسه می کند و او را به گناه و نافرمانی می‌کشاند که خداوند به برخی از آنها در قران کریم اشاره فرموده است.

«الشیطان یعدکم الفقر و یامرکم بالفحشاء ؛ شیطان شما را از فقر مى‏ترساند و به کار ناشایسته فرمان مى‏دهد. هنگامى که مى‏خواهد انسان را از انفاق فى سبیل الله بازدارد، مى‏گوید: خرج نکن، خودت فقیر مى‏شوى! یا براى آن که آدمها را از جهاد باز دارد، آنان را مى‏ترساند:

انما ذلکم الشیطان یخوف اولیاءه فلا تخافوهم و خافون ان کنتم مؤمنین ؛ همانا این شیطان است که پیروان خود را مى‏ترساند، شما از آنان نهراسید و اگر مؤمن هستید از من بترسید.

یکی دیگر از علائم و قرائن وساوس شیطانى، امر به فحشاء است، هر گاه آدمى احساس کرد که تمایل به فحشاء دارد بداند که وسوسه‏اى از شیطان است.

و من یتبع خطوات الشیطان فانه یامر بالفحشاء و المنکر؛ کسى که از گام‌هاى شیطان پیروى مى‏کند،(بدان)که او به کار ناشایسته و ناپسند فرمان مى‏دهد.

و علامت دیگر، بازداشتن از یاد خداست:

و اما ینسینک الشیطان فلا تقعد بعد الذکرى مع القوم الظالمین ؛ و چون شیطان تو را به فراموشى اندازد (از یاد خدا)، پس از یاد آوردن (این مطلب یا خدا) دیگر با گروه ستمکاران منشین.

در جزء نخستین همین آیه آمده است:

و اذا رایت الذین یخوضون فى ایاتنا فاعرض عنهم حتى یخوضوا فى حدیث غیره؛ اگر دیدى کسانى در آیات ما فرو رفته‏اند(آن را به استهزاء گرفته‏اند)، از آنان رویگردان تا هنگامى که گفتگو را تغییر دهند و مطلب دیگرى بگویند.

خطاب خداوند به پیامبر بزرگوار و ارجمند اسلام است البته از باب‏ «به در مى‏گویند که دیوار بشنود»؛ «ایاک اعنى و اسمعى یا جار» با کسانى که آیات خدا را به استهزاء مى‏گیرند، منشین.

همان مضمون آیه‏ دیگر است که مى‏فرماید:

...ان اذا سمعتم ایات الله یکفر بها و یستهزا بها فلا تقعدوا معهم ...؛ این که می‌فرماید: هنگامى که شنیدید که(اهل مجلسى) به آیات خدا کفر مى‏ورزند یا آنها را مسخره مى‏کنند، با آنان منشینید، و بعد مى‏افزاید:

ان الله جامع الکافرین ‏و المنافقین فى جهنم جمیعا، اشاره به این واقعیت است که نشستن در چنین مجالس، کم‏کم ایمان را از بین مى‏برد و آدمى را به نفاق و کفر مى‏افکند.

ما به خاطر داریم که بسیارى از مسلمانان، بر اثر معاشرت با مارکسیست‏ها، کارشان به جایى کشید که منافق و کافر شدند.

اینها در اصل و ذاتاً مخالف اسلام نبودند، کم‏کم کشیده شدند به سویى که به اینجا ختم مى‏شد. اگر کسى هم بخواهد به عنوان بحث و مجادله با مارکسیست‏ها، با آنان معاشرت کند باید نخست ظرفیت ‏خود را بسنجد، حتى در مسابقه‏ کُشتى نیز، «وزن کشى‏» به دقت انجام مى‏گیرد و دو هموزن کشتى مى‏گیرند. و اما آیه‏ مشهور: الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه.

اولا: منظور از قول در این آیه،«القول‏» قرآن است، ثانیا باید بتواند «احسن‏» را تشخیص دهد، پس هر کس حق ندارد با هر کس بنشیند و در هر بحثى شرکت کند، اگر معلوماتش کم است ‏یا قدرت تشخیص ندارد و یا ضعف اراده و شخصیت دارد، حق شرکت در هر بحثى را ندارد.

از دیگر نشانه‏هاى تبعیت از شیطان، «تبذیر»است:

ان المبذرین کانوا اخوان الشیاطین ؛ اهل تبذیر و اسراف برادران شیطانند.