گفتند : براى آن است که هر صبح و شام نظرمان بر قبور اشخاصى که مثل ما بوده‏ اند و با آن‏ها زندگى کرده بودیم بیفتد تا از مرگ غفلت نکنیم و به فکر عاقبت کار خویش باشیم ؛ زیرا مى‏ دانیم که یک روزى ما هم مانند آنان مقیم برزخ خواهیم شد

از طرفى دید منازل آنان درب ندارد ، پرسید این چه وضع است ؟

جواب دادند : براى آن که بین ما دزد و خائن نیست ، خداوند به هر کس هر چه عطا کرده به همان قانع است و هرگز دست به طرف مال کسى دراز نمى‏کند و ما را حاکم و پادشاه نیست ؛ زیرا همه ما موظف به رفع نزاعیم و از طرفى نزاعى بین ما رخ نمى‏ دهد ، بلکه آن قدر با هم مهربانیم که وقتى زندگى ما را نظر مى‏ کنى انگار همه با هم یکى هستیم و آن چنان بر هواى نفس غالبیم که نفعى را به غیر حق به طرف خود نمى‏ کشیم و بین ما دروغ وجود ندارد ؛ زیرا دروغ مقدمه جلب نفع از براى خود و ضرر به دیگرى است و ما نفع غیر را به منفعت خود ترجیح مى‏ دهیم و ما پدران خود را نیز این چنین یافتیم .

ذوالقرنین گفت : چگونه است که همه شما را خرسند و خندان مى‏ بینیم و مثل این که غم و اندوهى در بین شما وجود ندارد

گفتند : براى این است که هر چه پیش آید از خدا مى‏ دانیم و او هم هر چه صلاح ماست براى ما مقرّر مى‏ دارد و هر کس را هر چه صلاح اوست پیش آید باید خندان و خرسند باشد نه غمناک و اندوهگین