انسان موجودی است که در زمان های مختلف از خود خشم نشان می دهد و تحقیقات حاکی از این است که بهترین روش برای ابراز خشم این است که بتوان مستقیم خشم خود را نشان داد.

برای این که افراد بتوانند با این پدیده به نحو سازنده ای روبرو شوند، مفاهیمی وجود دارد که باید آنها را رعایت کرد.

1-      باید بدانیم که وقتی عصبانی می شویم چه اعضایی از بدن درگیر آن است، و چه شرایطی پیدا می کنیم.

2-      در خشم نوعی حس حقانیت بوجود می آید و فکر می کنیم که حق با ماست که ممکن است به نادیده گرفتن حقوق طرف مقابل منجر شود.

3-      در مواقع خشم ما بصورت کلیشه ای به دنبال آن هستیم که چه چیزی ما را به خشم آورده است و از فکر کردن به سایر فاکتورها خودداری می کنیم.

4-      در خشم نوعی برانگیختگی فیزیولوژی پیدا می کنیم مثلا ضربان قلب ، فشار خون و غیره .....که با آسیب هایی همراه است بنابراین اگر نتوانیم به شکل مناسبی خشم خودمان را کنترل کنیم منجر به آسیب های بدنی و جسمی می شود.

در کنترل خشم برای اینکه نشان دهیم که زمینه یک ارتباط صحیح را با طرف مقابل بر قرار می کنیم و فرد  از ارتباط با ما سرخورده نمی شود، باید به چند ویژگی ارتباط سازنده توجه کنیم .

در این ارتباط سازنده که در مقابله با خشم باید از آن استفاده کنیم این نکته اساسی است که در زمانی که دچار خشم هستیم آن را به عنوان یک هیجان بپذیریم.

بعد از اینکه پذیرفتیم که خشم یک هیجان طبیعی است می توانیم با توجه به این شناخت عمل کنیم. مثلا زمان عصبانیت من رفتار تکانشی دارم که مغز نمی تواند اطلاعات را پردازش کند و یا اینکه احساس حق می کنیم  و با توجه به این شناخت ها از خودمان خشم را با شیوه های مناسب به طرف مقابل نشان دهیم. پس بهترین روش این است که خشم خود را مستقیم و البته با شناخت موقعیت موجود بیان کنیم .

مهمترین مسئله در خشم این است که ما بتوانیم یک نوع مدیریت برای رفتار خود داشته باشیم. بعضی جاها می توانیم محیط را ترک کنیم البته بصورت موقت تا زمانی که عصبانیت ما فروکش کند و بعد به شکل مناسبی خشم خود را ابراز کنیم چون فروبردن خشم باعث اضطراب، افسردگی و مشکلات جسمی ما می شود.

اگر انسانی نتواند به طور مناسب و به جا احساس خود را بروز دهد بسیاری از روابط خانواده ها بهم می خورد چراکه نمی توانند ابراز احساسات خود را با هم در میان بگذارند.

افراد باید حتی احساسات منفی را هم بروز دهیم تا فضای سازنده ای ایجاد شود و آن خشم های فروخورده از بین برود.

همچنین از طریق ورزش و فعالیتهای بدنی می توان خشم خود را تخلیه و با تمرین های آرامش عضلانی می توان زندگی آرامی داشته باشیم .