« هر کس دست خود را بسوی خدای عزوجل دراز کند خداوند شرم می کند آن را خالی برگرداند »

دعا کردن همواره چیزی را از خدا طلب کردن نیست ، بلکه گاه فراموش کردن خود و احتیاجات خویش است و محو شدن در ذکر و یاد پروردگار، که والاترین و باشکوه ترین مرتبه دعاست و ضامن عالی ترین خواسته ها و بخشش هاست.

خداوند تعالی فرمود:

« هرکس چنان به یاد من باشد که فراموش کند چیزی را از من بخواهد، بهترین چیزی را که به درخواست کنندگان می دهم به او می بخشم »

خوب می دانیم که دعا برای برادر مومن و مسلمان در غیاب او اجابت را نزدیک می کند و روزی را فرود می آورد و بلا و مصیبت را دور می کند. حال توجه کنیم که دعا برای مولایمان ، صاحب الزمان ، مهدی فاطمه (ارواحنا فداه) ، چه فضیلت ها دارد و چه آثار بزرگ و ارزنده ای در پی می آورد ، همو که تمام هستی ما به یمن وجود اوست و اگر او نبود خداوند نه ما را می آفرید و نه هیچ موجود دیگری را . پس آن وجود عزیز را از یاد مبریم و دعا برای ایشان را هرگز فراموش نکنیم: اللهم کن لولیک ...