پژمرد جان، کجاست نسیم بهاره‏اى
افسرد دل ز سردى غم، کو شراره‏اى‏
اى چاره ساز مشکل دل‏هاى دردمند
درمانده‏ام، به درد من اى دوست چاره اى‏
نورى ز رخ بتاب بر آفاق تیره‏ام
کاندر سپهر من ندرخشد ستاره‏اى
اى قبله‏گاه اهل نظر، اى پناه دل‏
مردم در انتظار نگاهت، نظاره‏اى
اى غمگسار خسته دلان، اى قرار جان‏
رحمى که نیست درد دلم را شماره‏اى
دستم بگیر بهر خدا، کاوفتاده‏ام
در بحر هائلى که ندارد کناره‏اى