شقایق را نهان در یاسمن کرد

دو نور دیده اش از ره رسیدند

 به زارى جانب مادر دویدند

خود افکندند بر آن جسم رنجور

عیان شد معنى نورٌ على نور

بغل بگشاد و در آغوششان برد

 چنان نالید کز سر هوششان برد

ایا مادر! دلت از ما رمیده

 چو اشک افکنده اى ما را ز دیده

بیا مادر یتیمان را به بر گیر

 وز آفت جوجگان را زیر پر گیر

گل و بلبل به نغمه ناله سر کرد

 بغل بگشاد و گل ها را به بر کرد